Full list of texts

อนาธิปไตยหัวกะทิชั้นเลิศแห่งอุดมคติอันสูงส่ง ณ เวลานี้ ได้แทรกซึมไปทั่วทุกหัวระแหง ในความบากบั่นอุตสาหะของมวลมนุษยชาติวิทยาศาสตร์ ศิลปะวรรณกรรม นาฏกรรม หรือความเพียรพัฒนาเศรษฐกิจ อันที่จริง การต่อต้านของปัจเจกบุคคลและทางสังคมต่อความมิชอบธรรมอันไม่ปกติทั้งปวง ล้วนนําทางส่องสว่างด้วยแสงแห่งจิตวิญญาณของอนาธิปไตย ดั่งปรัชญาอํานาจอธิปไตยแห่งปัจเจกชน ทฤษฎีแห่งความเป็นเอกภาพทางสังคม สัจธรรมอันยิ่งใหญ่ผุดผ่องและยังคงอยู่ ที่กําลังสร้างโลกขึ้นมาใหม่ และนั่นจักนําพาสู่รุ่งอรุณอันงดงามกว่า

မင်းမဲ့ဝါဒီသမားတွေနဲ့ စနစ်များကို ဖြိုချဖျက်ဆီးတဲ့သူတွေက “ACAB! (All Cops Are Bad) ရဲဆို ဘယ်ရဲမှ မကောင်းဘူး” လို့ ကြွေးကြော်ကြတယ်။ ထိန်းချုပ်ချုပ်နှောင်မှုကို အားပေးတဲ့ သနားစရာကောင်းတဲ့ ကွန်မြူနစ်တွေကတော့ “ACAB” ကို “ACCAB” (All Capitalist Cops Are Bad) အရင်းရှင်ရဲတွေကသာ မကောင်းတာပါဆိုပြီး ပြင်ပြောကြတယ်။ သူတို့က “ဆိုရှယ်လစ် ရဲတွေက မဆိုးပါဘူး ဘာလို့လဲဆိုတော့ သူတို့ကလည်း အောက်ခြေလုပ်သား (proletarian) တွေဖြစ်ပြီး အောက်ခြေလုပ်သားနိူင်ငံကို ကာကွယ်ပေးနေတာပဲ” လို့ ဆက်ပြောလေ့ရှိကြတယ်။

နှစ်ပေါင်းသုံးဆယ်ကျော်တိုင်အောင် ကာဒစ်စတန်အလုပ်သမားပါတီ(PKK)ဟာ ကာ့ဒ်လူမျိုးစုရဲ့တရားဝင် အခွင့်အရေးများအတွက် တိုက်ပွဲဝင်လျက်ရှိနေခဲ့တယ်။ လွတ်မြောက်ရေးအတွက်တိုက်တဲ့ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့တိုက်ပွဲတွေက “ကာ့ဒ်အရေးပြဿနာ” ကို အရှေ့အလယ်ပိုင်းဒေသတစ်ခုလုံးအပေါ်သက်ရောက်မှုရှိမယ့် ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ အရေးကိစ္စ တစ်ရပ်ဖြစ်စေပြီး ကာ့ဒ်အရေးပြဿနာအတွက်အဖြေတစ်ခုကို ထုတ်ပေးနိုင်ပါလိမ့်မယ်။

PKK ပါတီစတင်တည်ထောင်ခဲ့တဲ့ ၁၉၇၀ခုနှစ်ကာလများရဲ့ နိုင်ငံတကာ သဘောတရားရေးရာနဲ့နိုင်ငံရေးပိုင်း ဆိုင်ရာနောက်ခံအနေအထားက အင်အားကြီးနိုင်ငံနှစ်ခုကြားကစစ်အေးတိုက်ပွဲအနေနဲ့၊ ဆိုရှယ်လစ်ဝါဒနဲ့အရင်းရှင်ဝါ ဒကြားကအားပြိုင်မှုဝိသေသရှိတယ်။ PKK ပါတီကိုတော့ ထိုအချိန်ကာလက ကမ္ဘာတစ်ဝန်းလုံးမှာအရှိန်တက်နေတဲ့ ကိုလိုနီဆန့်ကျင်ရေးလှုပ်ရှားမှုကစေ့ဆော်ပေးခဲ့တယ်။ ထိုပေးထားချက်အခြေအနေအောက်မှာ ကျွန်ုပ်တို့မွေးရပ်မြေရဲ့ တမူထူးခြားသောအခြေအနေများနဲ့ကိုက်ညီမယ့် နည်းလမ်းတစ်ခုကိုရှာတွေ့နိုင်ဖို့ကြိုးစားခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်ုပ်တို့ PKK အနေနဲ့ ကာ့ဒ်အရေးပြဿနာကို လူမျိုးစုအရေးနဲ့ အမျိုးသားနိုင်ငံတော်အရေးပြဿနာသက်သက်မျှသာ ရှုမြင်ခဲ့တာ မဟုတ်ပါ။ ကျွန်ုပ်တို့ယုံကြည်တာက လူ့အဖွဲ့အစည်းလွတ်မြောက်ရေးနဲ့ ဒီမိုကရေစီရှင်သန်ရေးစီမံကိန်းတစ်ခုကိုပါ။ ထိုမျှော်မှန်းချက်က ကျွန်ုပ်တို့ရဲ့လုပ်ရပ်တွေကို ၁၉၉၀ခုနှစ်ကတည်းက အနက်ဖွင့်ပေးနေခဲ့တယ်။

ဖြစ်နိူင်တာတစ်ခုကတော့ မင်းမဲ့သမားတွေက ဘယ်သူတွေလဲ၊ ဘာလုပ်ကြတာလဲဆိုတာ မင်းကြားဖူးကောင်း ကြားဖူးပါလိမ့်မယ်။ ဖြစ်နိူင်တာနောက်တစ်ခုကလည်း မင်းကြားဖူးသမျှက အဓိပ္ပါယ်မရှိတာတွေချည်းပဲလည်း ဖြစ်နိူင်တယ်။ လူတော်တော်များများက မင်းမဲ့သမားတွေဟာ အကြမ်းဖက်မှုတွေ၊ ကစဥ့်ကလျား ဖရိုဖရဲဖြစ်မှုတွေနဲ့ ဖျက်ဆီးမှုတွေကို ကြိုက်ကြတဲ့သူတွေ၊ မင်းမဲ့သမားတွေက စည်းကမ်းတွေ၊ အစုအဖွဲ့တွေအားလုံးကို ဆန့်ကျင့်ကြတဲ့သူတွေလို့ ထင်လေ့ရှိကြတယ်။ ဒါမှမဟုတ်ရင်လည်း မင်းမဲ့သမားတွေက လူ့ဘောင်ထဲက စာရိတ္တ ကျင့်ဝတ်နီတိတွေအားလုံးဟာ အခြေအမြစ်မရှိဘူးလို့ ထင်ပြီး အားလုံးကို ပေါက်ခွဲပစ်ချင်ကြတဲ့သူတွေပဲလို့ လူတွေက ထင်ကြတယ်။ အမှန်တရားနဲ့ မင်းမဲ့သမားတွေ ထင်နေတာတွေ အားလုံး လွဲနေတယ်လို့ ထင်ကြတယ်။ တကယ်တမ်းက မင်းမဲ့အယူအဆကို လက်ကိုင်ထားသူတွေဟာ အားနဲ့အင်နဲ့ တိုက်တွန်းစရာမလိုဘဲ လူသားတိုင်းဟာ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် သင့်တော်တဲ့ အပြုအမူနဲ့ ကျင့်ကြံနေထိုင်နိူင်စွမ်းရှိတယ်လို့ လက်ခံထားတဲ့သူတွေသာ ဖြစ်တယ်။ ဒါက တကယ့်ကို ရှင်းရှင်းလေးပါပဲ။ ဒါပေမဲ့ လူချမ်းသာတွေနဲ့ အင်အားကြီးတွေက ဒီအယူအဆကို တော်တော် အန္တရာယ်ကြီးတယ်လို့ မြင်ကြတယ်။